Yes! Eindelijk! Het is vrijdagmiddag 18 september kwart voor vier in de middag. Een club van 31 kinderen en 6 begeleiders maken zich, bij het dorpshuis van Ysbrechtum, klaar voor het tweejaarlijkse hoogtepunt van de jeugdclub: OP KAMP NAAR AMELAND! De ladingen chips, snoep en frisdrank zijn netjes ingepakt naast de minder belangrijke zaken, zoals bijvoorbeeld een slaapzak. Want waarvoor heb je eigenlijk een slaapzak nodig als je toch het hele weekend niet gaat slapen? Ouders staan ons uit te zwaaien (verheugend op een lekker rustig weekendje zonder kinderen?) als we vertrekken richting Holwerd.
Helaas had de boot een klein half uurtje vertraging, waardoor we even in de regen moesten wachten. Ook op Ameland fietsten we vanaf de boot naar de boerderij eventjes in de regen. Maar dit was dan ook echt het enige kleine smetje op een verder fantastisch weekend met prachtig weer. Gelukkig stond de boerderij er nog precies hetzelfde bij zoals we deze twee jaar geleden hadden achtergelaten. De paar regendruppen waren we tijdens het eten van de patat met frikandel of kroket dan ook snel vergeten. Na het eten kreeg iedereen een blokje hout onder de snelbinders en fietsten we naar het strand voor een lekker warm en gezellig kampvuur! Weer teruggekomen bij de boerderij werden de zakken chips en frisdrank geopend en begon de missie om de hele nacht niet te slapen! Helaas (of gelukkig) lukte dit niet iedereen en werden er toch nog een paar uurtjes slaap gepakt.
Zaterdagochtend stond het ontbijt mooi op tijd klaar in de eetzaal. De zaterdag is steevast een intensieve dag met veel sportieve activiteiten. Het zonnetje scheen, de lunchpakketjes waren ingepakt en de fietsen werden klaargezet. We begonnen met een leuke (‘Wanneer zijn we er nou?’) fietstocht door de duinen van het eiland. Ondergetekende had als reisleider van de fietstochten het weekend, alles volledig onder controle en wist alles feilloos en in één keer te vinden. Hoewel dit (misschien wel terecht) door het merendeel ernstig werd betwijfeld. Hierdoor werden de fietstochten ietsje langer, maarja het was prachtig weer dus geen probleem toch? Op het strand konden we even uitrusten van het fietsen door te voetballen, touwtrekken, natte voeten halen in de branding en bij de duin oprennen en er vanaf rollen. Oja, ook maar even snel het lunchpakketje opeten en wat drinken. Hierna op naar het bruisende centrum van Nes om te shoppen! Nouja shoppen… De voorraad snoep, koekjes, chips en frisdrank moest weer aangevuld worden. De bedrijfsleider van de plaatselijke Jumbo had de rode loper al uitgerold en kan de rest van het jaar genieten van een vakantie. Aangekomen bij de boerderij nog een beetje vrije tijd voordat we konden genieten van de heerlijke nasi met satésaus en kroepoek klaargemaakt door Femke, Sandra en Gerritje. Omdat we nog niet genoeg beweging hadden gehad, gingen we na het eten naar het bos voor het spel vlagveroveren. Hierna snel weer naar de boerderij, want een aantal kinderen hadden een act voorbereid voor de bonte avond en dit moest nog even gerepeteerd worden. Na drie spetterende optredens en aansluitend een (korte) disco, vielen bij de meesten van ons toch echt wel de ogen dicht. Het gevolg was een heerlijk rustige nacht met redelijk veel slaap.
Dit was ook wel nodig, want zondagochtend moest na het ontbijt de boerderij schoon opgeleverd worden. En dat was geen makkelijke klus. Maar na twee uurtjes zwoegen was de boerderij weer als nieuw. Vervolgens pakten we maar weer de fiets. Na een fietstochtje, met een kleine omweg, besloten we nog even op het strand te genieten van het zonnetje. Maar de kinderen waren daar eigenlijk niet te houden. Want ze wilden allemaal maar één ding: Naar de recreatieplas met die kabelbaan over het water! Want ja de zwemkleding was niet voor niets mee. Ondanks dat de temperatuur onder de 20 graden was, had dit geen enkele invloed op de stoere kinderen. Binnen twee minuten na aankomst lagen de meesten er al in. Tussendoor wat fruit, zakje chips en drinken, zo kwamen wij de middag wel door. De tijd vloog intussen voorbij en de boot wacht niet. Dus fietsen inleveren, bagage ophalen en aan boord een plekje zoeken om bij te komen van alle inspanningen het weekend. Aangekomen bij het dorpshuis stonden de (opvallend uitgeruste) ouders ons al op te wachten. Wij willen alle kinderen die mee waren bedanken voor een fantastisch weekend! Wij hebben er als bestuur erg van genoten. Ook dank aan alle ouders die ons gebracht en gehaald hebben van en naar Holwerd.
Dan wil ik graag van de gelegenheid gebruik maken voor het volgende: In oktober 2007 mocht ik als nieuwste bestuurslid mee met mijn eerste kamp en schreef ik mijn eerste verslag namens de jeugdclub. Nu, 8 jaar en 4 kampen later schrijf ik mijn laatste verslag. Ik heb ontzettend veel leuke activiteiten meegemaakt en heb het altijd met heel erg veel plezier gedaan. Ik wil iedereen bedanken die daar aan heeft bijgedragen. Nu is het tijd om het stokje over te dragen. Ik wens de jeugdclub en alle toekomstige leden veel succes en plezier toe.
Namens Jeugdclub JIJ,
Jelte Anema