Jeugdclub JIJ maakt Ameland weer onveilig
Eind september vertrok vanuit Ysbrechtum weer een bonte stoet naar Holwerd om daar de veerboot naar Ameland te pakken. Drieëntwintig jeugdleden en de nodige begeleiders scheepten in om bij eb het wad te trotseren. Ja, het was weer de hoogste tijd voor het driedaagse kamp. Een klein uur later stonden we onder een bleek zonnetje op de pier van Ameland een fiets uit te zoeken. Nadat eenieder van een stalen ros was voorzien werd de tocht naar ons onderkomen ingezet. Na een klein kwartiertje fietsen arriveerden we in Ballum in onze residentie genaamd De Zonnebloem. De tassen waren keurig afgeleverd door de fietsenboer wat alleen nog ontbrak was een sleutel om de accommodatie te betreden.
De kinderen weken niet van de deur want iedereen wilde het beste plekje voor de nacht bemachtigen. Nadat de deuren waren geopend en de kruitdampen van het kamerverdelen waren opgetrokken was door de begeleiding de eerste voedzame maaltijd reeds ‘bereid’. Na de maaltijd werd door eenieder de accommodatie grondig onderzocht op aanwezige faciliteiten. Tijdens een rondgang langs de kamers bleek dat sommige kinderen zelfs hun slaapzak hadden uitgerold. Later zou blijken dat ze hiermee best een dagje hadden kunnen wachten.
Toen het donker was geworden werden kinderen en begeleiding wat onrustig. Gaan we nog wat doen? Zeer zeker. Op de fiets naar het strand met allemaal een houtblok achterop de pakjesdrager. Het is tijd voor een echt kampvuur op het strand. Toen de fik er goed inzat kwamen de marshmallows en de lange satéprikkers uit de tas. Reuze handig die prikkers. Iedereen kan bij Douwe de naam van de website opvragen waar je deze prikkers kunt bemachtigen. Na het lekker knabbelen bleek dat de kinderen nog niet genoeg hadden gegeten. Dode krabben werden van de waterlijn in de richting van het vuur getransporteerd. Toen deze beestjes gaar waren bleken er toch weinig kinderen nog echte honger te hebben. Op de terugweg naar de onze beoogde slaapplaats was het erg leuk gezicht om allerlei verschillende kleuren te onderscheiden. Deze waren afkomstig van de vingerlichtjes welke ieder kind had ontvangen. Tijd om naar bed te gaan. Nou daar dacht het grootste gedeelte van de groep toch duidelijk anders over. Voor sommigen bleef de slaapzak onaangeroerd. Dat deze bikkels toch minder bikkel bleken zou de volgende avond meedogenloos blijken.
De volgende ochtend werden na een smaakvol ontbijt de lunchpakketjes klaargemaakt. Immers het was prachtig weer voor een fietstochtje. Na in het bos vlagveroveren te hebben gespeeld lokte het strand ons heel erg aan. De badlakens werden uitgerold, achter de derde duin deden de jongens hun zwembroek aan en een groot deel van de groep dook vervolgens in zee. Tjonge dat was best wel koud. Snel maar een potje voetballen om warm te worden. Daarna even touwtrekken wat blijkt, de kinderen zijn sterker dan de begeleiding. Na het touwtrekken nog even snel om een pion rennen en vervolgen in een rechte lijn lopen. Oeps dat viel de meesten niet mee. Rond een uur of half drie naar het centrum van Nes. Hier konden de kinderen lekker winkelen alvorens we naar de Zonnebloem gingen.
Toen we rond een uurtje of vier bij de kampeerboerderij aan kwamen werd er gevoetbald en begonnen de voorbereidingen voor de bonte avond. Maar je eerst even lekker eten. Toen dit bijna op tafel stond bleek een deel van onze kinderen zoek. Waar waren ze nou? Beste mensen geloof het of niet, enkele kinderen bekeken al de binnenkant van hun ogen. Na het eten ving de bonte avond aan. Een breed scala aan vermaak trok aan de kinderen voorbij. De eerste prijs werd gewonnen door Rianne, Nicky en Nora. Deze drie jonge bloemen scoorde bij de vakkundige jury de meeste punten met een prachtig nummer van K3. Na de acts van de kinderen was er vanuit het bestuur nog wat bedacht voor Gerard en Aletta (na het kamp gaan zij het bestuur verlaten). Zij gingen romantisch samen uit eten waarbij ze werden opgemaakt en gevoerd door Trea en Nora. Na deze act werden de stoelen opgeborgen en konden de voetjes van de vloer tijdens de disco. Natuurlijk stond ook het limbodansen weer op het programma , met als lenigste Jasper erg knap hoor. Hoe later op de avond bleek dat er al heel wat energie uit de kinderen te zijn vertrokken. Luid geeuwend kropen ze vroeg onder de wol om te …….
De volgende ochtend was het alweer prachtig weer. Maar nu geen geluier. De herberg moest spik en span worden gemaakt. Dat kinderen makkelijk troep maken is echter nog geen garantie dat ze het ook zonder problemen kunnen opruimen. Na enkele aansporingen bleek toch de kunst van het vegen aanwezig en was de toko snel gereed. Vervolgens de bagage op de aanhangwagen en nog even een frisse neus halen. Op naar het survivalkamp. Met vlotvaren, kabelbaan, wiebelbrug en glijbanen trokken moeiteloos de laatste uren Ameland aan ons voorbij. Na de laatste fietstocht naar de pier en een voorspoedige bootreis konden we in de verte de chauffeurs al zwaaiend zien staan. Snel allemaal in de auto en terug naar Ysbrechtum waar het eigen bed aantrekkelijk lokt. Na een bijna emotioneel afscheid gingen ieder zijn eigen weg. Het bestuur van de jeugdclub babbelde nog even na en kwam tot de conclusie dat het wederom een zeer geslaagd kamp was geweest. Kinderen bedankt. Op naar een nieuw seizoen met hopelijk weer vele enthousiaste jeugdleden en leuke activiteiten.