De laatste weekjes voor de vakantie. De eerste vrienden, kennissen en klasgenootjes zijn al naar exotische oorden en de kinderen hoeven bijna niks meer op school, dus leven al in vakantiemodus: niks moet, alles mag, laat naar bed en alles anders dan anders (lees: niet te brúken).
In deze weken heb ik zelf altijd het gevoel dat ik op driedubbele snelheid moet functioneren. Op het werk nog even piek en thuis van hot naar her rennen. 10 minuten hier, evaluatie daar, schoonmaakje hier, gezellige afsluiter daar. Gekkenboel.
Midden in deze hectiek ben ik plotseling al weer aan de beurt om een column te schrijven. Tientallen ideeën komen op in mijn hoofd: De wondere wereld van het voortgezet onderwijs, de wondere wereld van de rabobank, de wondere wereld van sommige ouders, de wondere wereld van puberkinderen, de wondere wereld van de zwarte pieten-discussie, de wondere wereld van het kaatsveld… Ik noem er een paar.
Maar ik doe het niet! Ik laat me niet verleiden. Ik blijf bij mijn goede voornemen: Wat je niet snapt, moet je bewonderen. Of in beeld gebracht…
Echt heerlijk! Ik kan het u van harte aanbevelen. Voor de zekerheid, het is tenslotte bijna vakantie, doe ik er nog een paar tips bij en wens ik u een hele fijne vakantie. See you in september.
Tikkie tikkie
Bron: www.pinterest.com