Verwachtingsmanagement

Zo in november leven we langzaam maar zeker weer toe naar de gezellige wintertijd. 11 november, de intocht, schoentjes voor de open haard, ’t heerlijk avondje en michelin-waardige kerstgerechten. Ik zie het helemaal voor me, het liefst moet het zo perfect mogelijk verlopen. Ik verwacht er vaak heel wat van en soms komt dat uit en soms valt ’t tegen.
Kinderen beginnen rond deze tijd te stuiteren en houden daar vaak pas in januari weer mee op. Hun verwachtingen hooggespannen. Soms zijn ze blij, heel vaak ook wel wat teleurgesteld. Het hoort er allemaal bij.

In verenigingenland zijn verwachtingen ook een dingetje. De taartenbakwedstrijd bijvoorbeeld, de opkomst bij toneeluitvoeringen, het uitblijven van kopij voor de bronbankpraet, dunbezochte jaarvergaderingen of bij de zoektocht naar nieuwe columnisten. Verwachtingen zijn hoog, maar het valt soms ook flink tegen.

Wat doe je dan als vereniging, harder trekken of toch loslaten. Ik zie de worsteling. Je steekt als vereniging energie in het organiseren van een activiteit. Daar werk je als vrijwilligers met elkaar aan. Vaak kost het veel tijd, maar het levert ook veel op. Die drukte van het geregel is daarna gauw vergeten. Soms loopt het anders en heb je nog veel meer werk ervan. Bijvoorbeeld omdat je meer deelnemers wilt trekken, soms overweeg je dan zelf nog maar een taart te bakken, zodat het nog wat lijkt. En soms moet je dan ook nog op het laatste moment de boel nog afblazen, met alle negatieve energie die erbij hoort. Katermateriaal.

Ik zie een moeheid, een negatieve spiraal, een beetje wanhoop hier en daar. Maar laten we elkaar niet gek maken. Ik ben er van overtuigd dat je met positiviteit veel meer bereikt. Gewoon volgend jaar weer proberen die taartentoestand of over een paar jaar. Gewoon mooie toneelstukken blijven spelen. We doen dit ‘werk’ allemaal vrijwillig en met de goede intenties en niemand zit daarbij op gedoe te wachten. Misschien kunnen we elkaar zelfs helpen. Met een brainstorm of een checkvraag. De verwachtingen hardop uitspreken en misschien wat bijstellen als dat nodig is.
Of verwacht ik dan teveel.

Tikkie tikki