“Waar stoor jij je aan?” Zomaar een leuk bedoelde vraag die op het labeltje aan m’n theezakje zit.
En daar stoor ik mij dus verschrikkelijk aan. Die vrolijke, interessante vragen op die labels. Door zo’n marketing Jopie bedacht bij een reclamebureau.
En het hele reclamebureau maakte een rondedansje: wat een fantastisch marketingconcept! De verkoopcijfers zouden tot in de hemel stijgen, way to go Jopie, high five!! Leuk voor theemeisjes in een café op vrijdagmiddag, gezellie. Leuk voor grootouders met hun zwijgende kleinkinderen op zondagmiddag: “wat is de meeste vreemde plek waar je ooit wakker bent geworden?”
“Nou oma, ik was eens op een ruig feestje waar veel drugs en drank was en toe werd ik de volgende ochtend wakker in de badkamer met mijn hoofd in de wc-pot en m’n broek op m’n enkels”
Leuk gesprek met oma….
Als er iets is waar ik niet tegen kan zijn het dit soort opgelegde leukigheden. Labeltjes met teksten om tot een goed gesprek te komen. Of om openhartig te worden. Of eerlijk. Brr, ik gruwel d’r van.
“Als je iets tegen de wereld zou zeggen, wat zou het dan zijn?” Nou, dat jullie op moeten houden met die stomme teksten op theezakjes. Ik snap best dat jullie graag willen dat het lief en gezellig wordt in de wereld maar dat wordt niet. En zeker niet van jullie theezakjes. Ik zag laatst op een pak Melba toast staan “hoe was jouw dag?” Nou, Melba ik zou zeggen: vraag dat aan een theezakje misschien kunnen jullie leuk communiceren. Ik moet je wel zeggen dat theezakje alleen vragen stelt dus misschien zou jij es een antwoord kunnen geven.
Er zijn ook reclamefilmpjes bij gemaakt. Ook al zo stom. Moeder zit heel veel op haar telefoon te koekeloeren en de dochter vraag dan of dat ook wat minder kan. Tsja. Lijkt me dat je daar geen theezakje voor nodig hebt.
Ik vraag me ook af of het de bedoeling is dat je eerlijk antwoord geeft op de vragen of dat het vooral leuk en gezellig moet blijven. “Wat is je grootse geheim?” Nou, Liselotte dat ik twee keer met jouw Johan vreemd ben gegaan. Nou, Irene, dat ik degene was die jouw auto heeft bekrast omdat je mijn droombaan hebt ingepikt… Nee, ik denk niet dat het de bedoeling is dat je eerlijk bent. Of openhartig en zonder schroom. Het moet wel gezellig blijven.
Het is misschien gewoon een idee om de mensen van Pickwick te laten zien dat we ook wel gewoon een gesprek kunnen voeren. Zonder de labeltjes. Gewoon beginnen met aan iemand te vragen: hoe gaat het met je? Zal ik mijn telefoon eens een tijdje wegleggen? Kun je wat omgaan met het verlies? Als je verdriet hebt wat zou ik dan voor je kunnen doen? Zal ik gewoon eens naar je luisteren en eens even niets zeggen. En vooral niets vragen…
Nee Pickwick, wij kunnen dat zelf wel, zonder labeltje. Ja toch?
Die&Die