Afgelopen zomer fietste ik op een zonnige middag bij Abbegaasterketting. De brug stond omhoog wat betekende: wachten. Maar dat was niet erg, ik mag graag bootjes kijken, het was mooi weer en ik had geen haast. Ondanks dat het in Abbegaasterketting nooit echt druk is verzamelde zich toch wat verkeer aan beide kanten van de brug. Fietsende toeristen, een ronkende trekker, een bestelauto en een paar personenauto’s. Toen de brug naar beneden ging kwam alles weer in beweging. Als laatste vervolgde ik mijn weg richting Abbega. En daar tussen Abbegaasterketting en Abbega overviel mij de stilte. Geen enkel geluid. Geen auto’s, trekkers, koeien en schapen, zelfs geen vogel. Oorverdovende stilte. Wat je maar zelden mee maakt.
Hier moest ik aan denken toen ik laatst een artikel las over een Amerikaans onderzoek over wat je moet doen als je je creativiteit kwijt bent. Zoek rust en neem een douche en liefst een lange. Je sluit je dan even helemaal af van de buitenwereld waardoor je je kunt focussen op je diepste verlangens, dagdromen en herinneringen. Je kunt ook een boswandeling maken of een middag gaan vissen. Het belangrijkste is dat je in een rustige omgeving iets doet waarbij je niet teveel na hoeft te denken zodat andere gedachten en dagdromen tevoorschijn komen.
Voor velen is rust echter niet genoeg, die willen echt stilte. En gek genoeg, mensen die zeggen dat ze stilte niets vinden, ja, misschien zelfs wel benauwend, gaan stilte juist opzoeken in bijvoorbeeld yoga en mindfulness. Of zoeken in de trein de stiltecoupé op. Of bezoeken midden in een drukke stad een stiltecentrum. Of gaan alleen de natuur in. Stilte hebben we dus blijkbaar nodig, bewust of onbewust.
En eigenlijk beseffen we ons dat ook wel. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat er zómaar prachtige (foto)gedichten gemaakt worden over de stilte. Nee, dan geniet je er echt van wat je tegelijk zoveel creativiteit geeft dat je in een paar woorden kunt zeggen wat het met je doet en laat zien dat stilte eigenlijk een belangrijk onderdeel van ons leven is. Even niets, even andere gedachten om daarna weer met nieuwe creativiteit verder te gaan.
Zo is stilte prachtig verwoordt door de schrijver Joost Zwagerman. Hij schreef: ’Stilte is als ademhalen, geen mens kan zonder’. Een waarheid waar ik in ieder geval even stil van word.
MPM.