De Nederlandse taal heeft er weer een mooi woord bij. Maar geen woord waar we trots op hoeven te zijn. Sjoemelstroom. En de overheid doet er braaf aan mee. Legaal sjoemelen dus.
Er wordt heel wat afgesjoemeld in de wereld. Recente gevallen herinneren we ons vast nog wel zoals sjoemelen met diploma’s of sjoemelen met vlees. Moord en brand werd er geschreeuwd want dat kon niet door de beugel. De eerzame burgers en het bedrijfsleven moeten er nl. wel van op aan kunnen dat wat ze lezen en krijgen ook werkelijk zo is. Waarom kan sjoemelstroom dan wel? Zitten er zulke grote mazen in de wet? Of is het gewoon lekker makkelijk en goedkoop?
Trouwens, als je leest hoe organisaties zoals klimaatbureaus sjoemelstroom definiëren, dan zet je dat eigenlijk gelijk al aan het denken: ‘sjoemelstroom is stroom waarvan het groene karakter met certificaten (zogenaamde Garanties Van Oorsprong) is opgepimpt’!
Wel, dat ze niet over groene stroom praten maar over stroom met een groen karakter, daar kan ik nog overheen komen, maar stroom of wat voor dagelijkse nutsvoorzieningen dan ook oppimpen met een Garantiecertificaat (ook nog met hoofdletter) komt mij niet betrouwbaar over. Je fiets kun je oppimpen, maar stroom…..
Maar oké, blijkbaar mag het dus. En zolang stroom niet met zichzelf sjoemelt vind ik het dan ook wel best. Als ik een stekker in het stopcontact doe wil ik namelijk gewoon betrouwbare stroom hebben. Niet beslist voor de lamp die moet branden, want een kaarsje geeft ook licht. Nee, meer voor de computer, voor het schrijven van deze column. Die moet op tijd af, daar sjoemel ik niet mee. Want een sjoemel-column? Daarvan hebben we in Ysbrechtum gelukkig nog nooit gehoord.
MPM.