Enige jaren geleden zag ik bij mijn groentespecialist een onooglijke vrucht liggen, een soort pokdalige pompelmoes. Aangezien buitenkanten mij niet per definitie iets zeggen over de inhoud vroeg ik hem wat het was, waar ik hem onder moest plaatsen en vooral waar die naar smaakte. Het bleek een Jamaicaanse citrusvrucht te zijn, een pompelmoes-mandarijn-kruising die zoet en sappig is en luistert naar de naam ugli (niet met y maar met i en uit te spreken als oeglie). Aangezien ik van citrus en zoet houd en het leuk vind om nieuwe dingen uit te proberen kocht ik hem. Maar, eerlijk is eerlijk, het was niet moeders mooiste.
Sindsdien moet ik iedere keer als ik lees dat vruchten en groenten er perfect uit moeten zien omdat de consument ze anders niet kopen, denken aan die ugli. Het is niet zo vreemd dat je ugli’s niet veel ziet in onze gevoelsmatig bijna geperfectioneerde wereld. Een vrucht moet tegenwoordig zo glimmen dat je je haar er in kunt kammen en een komkommer moet zo recht zijn dat je hem bij wijze van spreken als liniaal kunt gebruiken. Het doet er niet toe hoe de teler het doet en wat hij ervoor gebruikt, de hedendaagse mens houdt niet van krom of een plekje. Totdat….
In Frankrijk een supermarkt sneue groente en zielig fruit, in de volksmond vanwege schoonheidsplekjes tweede keus genoemd, aanbood met 30% korting. Een doorslaand succes, de kratten waren in no time leeg. En dat verbaasd mij niet omdat er van binnen echt niets aan mankeert. Het is eigenlijk net als bij u en mij: wij hebben ook wel eens een pukkeltje op onze neus maar dat maakt ons nog niet minder aardig.
In Nederland kijken de supermarkten inmiddels ook naar het Franse succes. Toch zijn ze huiverig. En waarom? Ik denk dat zij zelf op deze vraag geen antwoord kunnen geven. Want wat is nu eigenlijk het probleem? Sowieso alle mensen die een moestuintje hebben weten dat niet alles wat groeit en bloeit er perfect uitziet maar wel gezond en gewoon lekker is. En als je in de supermarkt dan wat korting krijgt vanwege iets-minder-fraai, dan is dat in deze dure tijd mooi meegenomen. Daarnaast doe je dan ook nog iets aan vermindering van voedselverspilling want er wordt veel weggegooid waar inhoudelijk niets aan mankeert. Alleen die vermaledijde buitenkant, die verpest het!
Net als bij die ugli, maar tjonge jonge, wat was die lekker. Ik brak haast mijn benen om voor sluitingstijd nog een paar te kopen. Voor mij was hiermee dan ook wederom bewezen dat echte schoonheid van binnen zit. Inderdaad, net als bij u en mij.
MPM.