Ik heb er een beetje last van. Van mijn rommel. Dat klinkt wat naar en onaardig, rommel. Eerst waren het gewoon dingen en spullen. En had ik er geen last van. Maar steeds vaker zit het mij echt in de weg. Zit het ook in mijn hoofd in de weg. Het benauwt me als het ware. Het is zo vol en zo veel. En zo werden die spullen ineens rommel.
Als ik in gedachten van boven naar beneden door mijn huis ga heb ik gewoon overal wel rommel. Van de zolder tot de garage aan toe. En dan dus niet in de zin van viezigheid of troep. Nee, zeker niet. Dat gaat in huize Eefje echt wel gewoon de container in. Maar overal dingen. Overal spullen, overal stapels. Dozen, mandjes, laatjes, kastjes en planken vol met dingen, spullen, rommel. Nu moet u zeker niet denken aan de voorbeelden zoals u ze ziet op televisie hé, waarbij de bewoners van een huis eigenlijk niet meer kunnen functioneren en leven. Zo erg is het zeker niet, ik ontvang nog steeds probleemloos visite hoor. Maar ik denk dat ik ergens wel hetzelfde soort probleem heb als die mensen op tv.
Ik ben namelijk nogal een verzamelaar. Ik koop graag leuke dingetjes. Voor één van mijn vele hobby’s, of ter decoratie. En ik krijg ook vaak leuke dingetjes en spullen. En dan vind ik ook nog vaak van alles. En echt, dat gaat van een mooie tak in het bos tot een boek bij de kringloopwinkel. Of een krukje wat ik kreeg van mijn vader of een oude typemachine. En een tas vol kleding van een kennis, en nog meer leuke bollen wol en papier en stiften en potloden op een beurs of in de stad om (oooooooit) wat leuks mee te gaan maken. En ik kan slecht wat weggooien. En zo krijg je dus steeds maar meer en meer en meer. Totdat het niet meer past. En dat punt is denk ik zo langzamerhand wel bereikt. Huize Eefje is vol. En niet alleen huize Eefje. Ook mijn hoofd is vol doordat ik zoveel spullen heb. Dat klinkt wat zwaar, maar wees gerust. Ik ben niet doorgedraaid, overspannen of gek geworden. Integendeel. Ik ben hierdoor juist helemaal klaar voor de volgende stap in deze kwestie.
Ik heb de laatste tijd veel gelezen over opruimen en ontspullen. Er is op dit gebied zelfs een heuse wereldwijd bekende ‘celebrity’: Marie Kondo. Een Japanse opruimgoeroe. En via haar theorie kwam ik weer andere theorieën tegen. Blijkbaar is het dus een probleem voor veel mensen, want het internet staat er werkelijk vol mee. En ook mijn favoriete tijdschrift besteedde er regelmatig aandacht aan het afgelopen jaar. En op zich… ik had ’t zelf ook best wel kunnen bedenken allemaal maar soms heb je even dat zetje nodig. Dus Eefje gaat aan de slag. Opruimen en ontspullen. Of eigenlijk ontrommelen. Want ik ga mijn spullen nu eens goed scheiden in wat fijne, bruikbare spullen zijn en wat rommel is.
Dat wordt mijn frisse voorjaarsschoonmaak dit jaar: me goed beseffen van welke spullen ik, of iemand anders echt gelukkig wordt en welke spullen alleen maar ballast zijn voor mijn huis en voor mijn hoofd. En dus rommel voor mij. Die spullen geef of gooi ik weg. En ik koop alleen nog maar nieuwe dingen met dezelfde regel. Hoppa, nog een goed voornemen erbij ook. Goed bezig.
Zo. Wat heerlijk toch. Alleen al van het schrijven van deze column hierover voel ik me een stuk lichter en opgeruimder. Wie weet wordt ’t nog eens vervolgd in een volgend schrijfsel…. Tot dan!
Eefje