Mijn eerste contact met de nieuwste rage kwam via een nieuwsbericht op de radio tot stand. Ik hoorde het bericht maar half maar wat ik hoorde was op dat moment zeker geen prettig bericht. Er was ergens in het buitenland een ongeluk op een snelweg gebeurt omdat iemand een spelletje op de telefoon aan het spelen was.
Ik ben veel op weg en weet hoe gevaarlijk een kort moment van onoplettendheid kan zijn. Onze telefoon is tegenwoordig een enorm kantoor geworden. De email komt erop binnen, je maakt er foto’s mee, en naast bellen zijn tekstberichten via Whats app een heel handig middel om snel beelden en tekst te verzenden.
Ook ik kijk als er een geluid uit het toestel komt…..heeeeeel fout…..bellen gaat zonder handen, maar de email en andere data krijgt vaak onbewust toch even een blik. Hoe iemand net in zijn hoofd krijgt om onder het rijden een spelletje te spelen ontging me dan ook volledig.
Een dag of wat later zag ik op straat mensen al starende op het beeldscherm van hun telefoon fletsen, lopen en zoeken….
Via de media leerde ik dat Pokemon niet een spelletje was zoals ik eerder dacht maar een interactief geheel waarbij je in de straten welke als een kaart op je beeld worden weergegeven dingen moet verzamelen.
Bijzonder hoe zo een rage een hele generatie in rep en roer kan brengen. Na enige tijd zag ik ook overeenkomsten met andere digitale toepassingen en leek het mij erg “toevallig” dat er bij de AH op het parkeerterrein iets uit Pokemon was te vinden.
Is het niet zo dat supermarkten hele handboeken hebben over impulsaankopen? U weet wel….je hebt het niet nodig….maar het ziet er zo mooi en lekker uit…..en het lag ook nog op ooghoogte? Wellicht een tip voor onze dorpswinkel? Nu nog even iemand vinden die die de Pokemon projecteert op de kaart in de Epemawei. Een paar kratten energie drankjes, etc en een boost in de omzet is geboren!
De overeenkomst die ik ook zag was die met TomTom. Zolang ik het ken werkt het met zogenaamde nuttige plaatsen! Waar je ook bent, als je zoekt op restaurant of pompstation of iets dergelijks dan verteld de ingebouwde stem je precies waar je naartoe kunt en hoe ver het is.
Deze toepassing en het zo populaire Pokemon zouden samen eigenlijk moeten worden omgebouwd tot iets waarvoor een enorme noodzaak bestaat in ons land. Op de kaart op je telefoon zou je mensen moeten kunnen lokaliseren. Mensen die hulp nodig hebben, die eenzaam zijn, of die gewoon behoefte hebben aan een gesprek af en toe, of aan een uitje.
De digitale kaart zou u kunnen brengen, en het uur spelen zou kunnen bestaan uit een kopje koffie drinken. Een goed gesprek voeren of er heel simpel gewoon even voor iemand zijn.
De uit nood knipperende stip op de kaart zou veranderen in een blije gele smile!
Veel plezier met Pokemensen! Ze hebben ons nodig!
Weest wel juh…die Sneeker!