Lijnstress – Die&die

Ik ben te zwaar. Gisteren ging ik winkelen om een leuk nieuw setje. Mijn moeder viert vandaag haar 85ste verjaardag en dat roept om een nieuw setje, ja toch? Maar welke broek ik ook meenam in het pashokje, met boven mijn hoofd zo’n droomwolkje met een plaatje van Doutzen Kroes, ik kwam steevast de kleedkamer uit met een bliksemwolkje en een GRRRwolkje boven mijn hoofd..
Het was gewoon verschrikkelijk! In plaats van een langbenige gazelle leek ik meer op een olifantje op enkellaarsjes. En het lag niet aan de broeken, het lag ‘m aan mij. Of eerlijk gezegd aan mijn heupen. Ooit had ik maat 34 en soms zelfs 32. Ook niet gemakkelijk hoor. Maatje 164 past dan, maar ja, je wilt ook niet altijd plaatjes van Minny Mouse en K3 op je shirt hebben staan. Maar stoppen met roken, een veranderd metabolisme en hup daar waren de eerste 5 kilo’s al! Die waren prachtig!
“Wat zie je er goed uit, wat staat dat je goed! Want jaaa…je was wel erruug mager! “
Vreemd hoor, je mag schijnbaar te pas en te onpas roepen dat iemand te mager is daar waar je over die extra kilo’s meestal je mond houdt. Van de meest vreemde mensen kreeg ik opmerkingen over mijn gewicht..anorexia, overspannen, te druk, noem maar op..
Maar goed die eerste vijf kilo erbij waren fijn. En inderdaad perfect! Maar perfect duurt meestal maar een tijdje, nooit voor eeuwig. En dus kwam er weer eens 2 bij en toen 3 en toen weer 4.
Want ja, iedereen had al die jaren gezegd dat ik goed moest eten, inclusief mijn eigen lichaam. En die gewoonte ben je niet zomaar kwijt. Een appel is best lekker, een peer ook maar er gaat niets boven een zak Lays paprikachips. En een glas water is ook prima maar na een dag hard werken is een glas koude Chardonnay toch echt lekkerder. En het tweede nog lekkerder. En dus is de weegschaal op hol geslagen….
En nu moet ik echt aan de bak. Meer bewegen, minder snaaien, meer water drinken..pff, ik word al moedeloos al ik er aan denk. En ik weet al een tijdje dat ik moet beginnen. Maar dan is de maandag weer voorbij en was er weer een collega met gebak, een wijntje aan de drup in het dorpshuis en ja, dan is het weer te laat. Want beginnen met werken aan een doel kan alleen op maandag. Dat is een universele wet van de goede voornemens. En is de maandag mislukt, tja dan kun je ook beter de rest van de week gewoon blijven genieten want dan begin je de maandag daarop toch gewoon? Ja, een mens houdt er vreemde gedachtekronkels en filosofieën op na.
Maar vandaag is het zondag. En na de dag van gisteren met dat verschrikkelijke pashokjesdrama kan ik niet anders dan gewoon heel hard tegen mezelf roepen: HET IS GENOEG GEWEEST!
Morgen begin ik! Ja, morgen, niet vandaag want vandaag viert mijn moeder haar 85ste verjaardag bij het Van der Valk met een buffet met heerlijke hapjes en glazen Chardonnay.
Nee, morgen begin ik!

Gelukkig dat het dan maandag is!

Die&Die