Waar een klein dorp groot in kan zijn – evaluatie

Ik gloei nog steeds een beetje na. Van het leuke feestje wat we hadden op dinsdag 5 december. Nee, niet mijn Sinterklaasfeest, want dat vierde ik de zondags al. Ik denk terug aan het mooie feest wat we vierden toen we de Top 2000 stembus binnenhaalden.
Ik schreef een aantal weken geleden al over hoe het begon en dat de bus, na intensief lobbyen echt zou komen.

Gelukkig waren er enthousiaste mensen die mee gingen denken en organiseren.
Nita, vanuit Doarpsrounte, Jinke vanuit het VVV, Marjan (moest wel omdat ze op de radio toch wel erg veel zendtijd voor haar kleinste bloemenwinkel had gekregen ?, Dineke, omdat ze zo’n mooie pitch had geschreven. Ook Edwin, Fred en Johannes schoven aan. En Gerbrich dacht op de achtergrond ook mee. Ons eerste avond hebben we vooral genoten van bladeren in ons Top 2000 boek en met elkaar leuke muziekjes luisteren. Gelukkig, want het gaat er vooral om dat je plezier beleeft aan wat je je op de hals haalt…

En toen moesten we aan de bak: bedenken hoe we het aan wilden kleden, (met lichte druk van de NPO die steeds belangstellend vroegen: ‘en wat hebben jullie al georganiseerd?’. Met mijn opmerking op de radio dat Serious Request er bij in het niet zou vallen had ik het me natuurlijk ook niet gemakkelijk gemaakt.)
We waren blij met het tijdstip, van zes tot acht ’s avonds. Dus met waxinelichtjes en vuurkorven en snert kwamen we al een heel eind qua aankleding. Er waren steden waar ze ’s ochtends om zes uur aan kwamen rijden. Nee, van zes tot acht was prima, wel wat kort maar ach…
Maar de datum: 5 december. Sinterklaasavond. Zit dan niet iedereen om de kachel met familie en cadeaus? Het leek wel zo. Iedereen die we vroegen te zingen of te spelen was niet beschikbaar. Brechtakkoard, nee helaas. De Putkapel, nee helaas. Wiebe Kaspers, nee, eigenlijk niet.
We werden bijna wanhopig. Nou, niet echt hoor maar toch…
Maar we zijn niet voor een kleintje vervaard: we gaan een Top 2000 quiz doen. Helemaal leuk, vond de NPO ook. Die vervolgens met een verrassing kwamen: de bus bleef 2 uren langer en de Sint kwam ook. Van acht tot tien. Hé, grappig, net het tijdstip waarop Stefan Stasse, onze adoptie-radio-vader normaal uitzendt. Hmmm. En weer had de NPO en het Team Stasse wel het een en ander aan verzoekjes. En ach, in Ysbrechtum is het zo: u vraagt, wij draaien. Vervoermiddel voor de Sint: geregeld (Dirk bedankt!). Omkleedruimte voor de Sint: geregeld (bedankt Jarich en Jannie!). Leuke huizen waar we op bezoek konden: geregeld. En en passant regelden we nog De Utlopers, perfect!
Aan ons zou het niet meer liggen. De boel versierd, de persberichten de deur uit, en geflyerd.
We hadden er allemaal zin in.

En wat werd het een leuke dag! Willem Wâldpyk van Omrop Fryslân die ’s middags langs kwam met een microfoon, met z’n allen de boel versieren en afwachten maar. Even werd het nog spannend toen de bus met pech langs de weg kwam te staan. Maar gelukkig, het kwam goed.
En toen de bus om halfzes de hoek om kwam rijden begon een hele leuke avond. De bezoekersstroom kwam langzaam op gang, maar langzaam stroomde het plein en het dorpshuis vol.
Allemaal gezellige, enthousiaste mensen. En om acht uur kwam de Sint, begeleid door de Utlopers, hilarisch! Twee uur lang heeft ie alles uit de kast gehaald en het was geweldig. Op bezoek bij de familie Zeldenrust (die met moeite de kinderen wakker konden houden maar ze moesten opblijven. Alles voor het draaiboek), Anneke Postma die al haar botten had gebroken maar waar de Sint gelukkig wel een juttertje kreeg.

Na afloop dronk het NPOteam nog een borrel in ons ‘café’, “wat leuk toch zo’n dorpscafé”. En ze waren laaiend enthousiast, wat was het leuk geweest. Een dame van het redactieteam zei na afloop: “oh Jantine ik moet jou toch echt even een knuffel geven”, dat is zoals ze het doen in Hilversum. Hier zouden we zeggen: ‘no best gien’.
Waar een klein dorp groots in kan zijn. Ik ben er trots op. Hoe we met z’n allen dit hebben georganiseerd, de schouders er onder, geen gezeur, plezier en saamhorigheid. Heel veel plezier beleefd aan iets wat je je op de hals haalt, mooi.

Aan stemmen op de Top 2000 ben ik, en met mij meer mensen op die avond niet toegekomen. Ik heb dat de volgende dag gedaan. Rustig, via de site met een bakje koffie.
Nog na glimmend en nagenietend, neuriënd en zingend.

Fijne, muzikale feestdagen alvast,

Die & Die