Dit jaar is Leeuwarden Culturele hoofdstad van het jaar. Heeft u daar al wat van gemerkt? Sommigen zijn misschien al naar de kassen in Sexbierum geweest of hebben kaartjes kunnen scoren voor Stormruiters. Ik vond beide voorstellingen nogal duur en voor mij tekenend wat Culturele Hoofdstad inhoud: dure voorstellingen en dure projecten. Neem nou die fonteinen in de elf steden. Iemand heeft bedacht dat dat heel veel toeristen gaat trekken. Dat die gaan afkomen op eh..nou ja op z’n zachtst gezegd spuuglelijke, vreemd geplaatste en hele dure objecten. Bent u ooit naar een stad of plaats gegaan omdat er een fontein staat? Nee, ik ook niet. Bovendien zijn die fonteinen nog niet geplaatst en het culturele jaar is al begonnen. Toch? Of begrijp ik het niet goed? Maar goed, Culturele Hoofdstad dus. Ik dacht steeds: ver van mijn bed en het zal mijn tijd wel duren. Maar gisteren kwam ik uit mijn werk en ineens kwam ik erachter dat zelfs Ysbrechtum meedoet!
Kent u het begrip Land Art? Ik had er eens van gehoord en wist gisteren meteen dat dit hier het geval moest zijn! Ik zal u de definitie geven : “Land art is een stroming in de beeldende kunst ontstaan in de jaren 60 van de 20e eeuw, waarbij kunstenaars ingrijpende, kunstzinnig bedoelde, ingrepen aanbrengen in een landschap door het graven van grachten en kuilen, het aanleggen van ophopingen op akkers en weiden en het geordend storten van keien op een wateroppervlak. Men wil daarbij de menselijke aanwezigheid duidelijk uitdrukken en stellen dat de mens door de omgevingsverandering de natuur in bezit neemt. Een in het Nederlands ook wel gebruikte benaming is landschapskunst.”
En dat, lieve mensen is er nu in ons allereigenste Ysbrechtum. Wij maken deel uit van CHF 2018! Drommen toeristen zullen na opening door, ik denk de burgemeester of mevrouw Van Gent, hier naartoe komen om dit project met eigen ogen te zien. Wie het ontwerp gemaakt heeft heb ik nog niet kunnen achterhalen (het zal een Japanner of een Kroaat zijn) maar een van de uitvoerende artiesten, zo zag een buurman gistermiddag, was een ijverige plantsoenmedewerker van de gemeente Súdwest-Fryslân. In z’n tractor heeft hij z’n uiterste best gedaan deze kunstzinnige ingrepen zo diep mogelijk in het landschap te verankeren en hij is daarin geslaagd, fantastisch! En vervolgens nog een vrachtwagen die toevallig net wat pontons had bezorgd in de straat heeft ook, waarschijnlijk kosteloos, zijn medewerking verleend aan dit schitterende kunstwerk! Wat een stukje samenwerking. Wat een lijnencompositie, wat een verdieping. Ik was er stil van.
Ik zal foto’s bijsluiten van het schitterende lijnenspel en de diepte van het kunstwerk. Onderaan het stukje. Eerst zou ik dat niet doen, ik was bang de authenticiteit van het landscape artwork aan te tasten en ik was ook wel bang dat u en alle overige geïnteresseerden niet meer zouden komen als u deze schitterende, indrukwekkende beelden al had gezien (Wat maakt kunst wat los hè, soms.) maar later kon ik dat niet meer geloven. Wie wil dit schitterende stukje menselijke aanwezigheid in de natuur nu niet met eigen ogen zien.
Waar kunt u dit indrukwekkende stuk LandArt bekijken? De locatie is het Finne veld. U weet wel dat veldje waar de jeugd van Ysbrechtum zo leuk kon voetballen en spelen. Maar aangezien de bal daar al een paar jaar niet meer wil rollen is het beter dat dit stukje Ysbrechtum nu gebruikt wordt voor dit stukje deelname aan CHF2018. Het is maar een klein offer om er zo toch bij te horen en te laten zien dat wij in dit kleine dorpje ook best wat van kunst, sorry Kunst weten. En als de bobo’s geen toegangsprijzen hebben bedacht van rond de 30 euro is het misschien een idee dat we per toerbeurt zelf met een tafeltje daar gaan zitten om kaartjes te verkopen. Dan zou er misschien na dit geweldige kunstjaar genoeg geld zijn om het veld op te knappen zodat de jeugd er weer eens kan voetballen en spelen. Hoe dat moet leggen we ze dan wel uit. Ze weten dan in ieder geval wat LandArt en Kunst is….
Die & Die
