In één van mijn eerdere columns schreef ik over te dikke mensen, waaronder ikzelf; gewoon even streng zijn. Wat meer bewegen, beetje extra water, opletten wat je eet. Komt het heus weer goed. En in een andere column schreef ik al eens over mijn bikinistress. Oh jee… de zomer komt eraan, ik moet in een bikini op het strand! Help. Of wordt het tijd voor zelfacceptatie? Ja, we doen zelfacceptatie. Wees toch blij. Een ietsje steviger postuur is ook goed. Je bent toch gezond? Weet u nog? Ik kocht mezelf een iets meer verhullende tankini voor op het strand.
Nou. Prachtige verhalen. Maar helaas bleek ik iets te goed in zelfacceptatie. Dat heeft geresulteerd in plus 12 kilo in een jaar tijd. Helaas voor mij hebben al die kilo’s zich geconcentreerd op het midden van mijn lichaam. Twee kilo per bovenbeen, twee zijn er achterop mijn billen gaan zitten en de rest allemaal in de regio buik. Van een taille is inmiddels geen sprake meer en als ik niet een beetje op mijn houding let, steekt mijn buik verder uit naar voren dan mijn borsten. En dat hoort niet zo!
Eerlijk is eerlijk. Al schrok ik me een hoedje op die weegschaal, ik wist ’t natuurlijk wel. Natuurlijk had ik ’t gemerkt aan mijn kleding. Spijkerbroeken die niet meer dicht wilden. Jurkjes en rokjes te strak. Moedeloos werd ik er van. Maar de echte dreun kwam op vakantie aan de kust. Prachtige zomerse dag, fantastische temperatuur! We gaan naar het strand. En daar kwam de tankini uit de koffer. Oei. Die had ik een tijdje niet aan gehad. Ben niet zo’n zwemmer, en achter in de tuin houd ik in verband met de inkijk toch maar liever mijn korte broek en hemdje aan.
Helaas. Die tankini zat dus echt niet meer lekker. Bij iedereen op dat strand (ook bij veel dikkere dames dan mij) bleef die fijn over de buik heen zitten. Zoals dat bedoeld is bij de tankini. Maar die van mij kroop stiekem steeds omhoog. Ook het bijbehorende broekje bleek niet genoeg mee te rekken en zat ook helemaal niet fijn meer. Ik kon er voor mijn gevoel niet eens lekker in liggen of zitten. Laat staan een eindje lopen, schelpjes zoeken of een potje tennissen met het kroost. Ik lag, zat en liep gewoon voor lul daar op dat Noord Hollandse strand.
Ik heb mijn vakantie er niet door laten verpesten. Zeker niet. Maar daar op dat strand heb ik wel een beslissing genomen. Het moet echt anders met mij. Klaar met die zogenaamde zelfacceptatie. Ik ga op dieet. Het is echt prettiger en gezonder wanneer er wat minder kilo Eefje rondloopt op aarde. Dus dat wordt sporten, bewegen, veel meer water drinken en gezonder en vooral ook minder eten!
Wish me luck. Eefje