Het was best een heel mooie dag die gewone donderdag een poosje geleden. Zoals ik wel eens eerder vertelde brengt mijn werk me op bijzondere plaatsen. Op deze donderdag was dat de binnenzijde van een toren op een plein in een plaats in Friesland.
Toegang tot de binnenzijde van de toren biedt een kans om de geschiedenis vanaf de bouw te bewonderen. De toren is een monument en kent een best bijzondere geschiedenis.
Zo is de originele luidklok in de tweede wereldoorlog door vorderingen van de bezetters van ons land verloren gegaan. Het huidige exemplaar heeft een mooi opschrift wat verteld over de eenheid en het verenigen van het volk.
Naast dit uitzicht op het verleden bood de hoogte, recht onder de luidklok, door de open galmgaten ook een mooi uitzicht op het heden.
Op knieën op de vloer gingen mijn gedachten naar de tekst op de luidklok waarbij ik moest denken aan een aantal uitspraken die mijn vader vroeger had. Hij had een zwak voor geschiedenis en met name die rondom de tweede wereldoorlog.
Hij heeft deze oorlog van dichtbij meegemaakt op jonge leeftijd en heeft de ellende ervan ervaren. De tijd van wederopbouw en de jaren van vernieuwing en luxe volgden daarna. Tegen zijn pensionering was de wereld enorm veranderd en had iedereen luxe waarvan men nooit had durven dromen.
Zo wat in mezelf sluimerend schrok ik ineens van het heden. Van buiten de toren klonken ineens geluiden die na beter luisteren muziek bleken. Een blik door de galmgaten liet een tafereel zien van twee jonge jongens. Ze hingen over het stuur van hun fiets terwijl ze beide een blikje energie drank opdronken.
De dikke schooltassen op de bagagedrager verraden hun komst van, of hun gang naar school. Op de grond naast een van de fietsen stond een luidspreker die was aangesloten op de mobiele telefoon van één van beide.
Aan hun gezichten en houding te zien waren beide jongens ergens tussen 15 en 17 jaar. Mijn vader pleegde vroeger tegen mij en mijn vrienden te zeggen “de ring van de pot nog om de kont” als hij vond dat we stommiteiten hadden begaan.
Die gedachte schoot door mijn hoofd en dan besef je dat jezelf inmiddels wijzer bent geworden….en ook ouder…. En dat je af en toe beter je best moet doen om begrip te hebben voor de dingen die jezelf een stommiteit bent gaan vinden.
Ons aller Facebook is daarvoor een goed podium, vaak komt er zo enorm veel bagger voorbij dat je geduld en begrip enorm op de proef wordt gesteld!
Maar luisterend naar de muziek van de beide jonge heren begon ik toch aan hun geestelijke gesteldheid te twijfelen.
De muziek werd gevormd door een volgens mij defect instrument, of het moet op hol geslagen zijn. Ik meende ten minste 286000 beats per minuut waar te nemen en ik geloof niet dat een mens met een instrument in staat is dit te bereiken.
Dwars door die enorme hoeveelheid beats heen schreeuwde een man een keer of 60 dezelfde tekst. En daar naar luisterend voelde ik mijn begrip en geduld wegebben…..
Vrij vertaald kwam het seks met je moeder hebben er onvoorstelbaar vaak in voor. Ik ga ervan uit dat diegene waar hij het tegen stond te schreeuwen het zou moeten opvatten als een scheldwoord…..
De andere helft van de tekst ging over het vermoorden van varkens……..uit de tekst kon ik niet opmaken waarom….
De houding waarin ik zat, de werkzaamheden die ik nog moest doen gecombineerd met de wijze waarop ik op deze hoogte was geklommen maakten dat ik nooit snel genoeg bij de heren en hun muziek had kunnen komen.
Anders had ik graag eens met hun willen praten over de inhoud van het nummer en hun motivatie voor het luisteren ernaar.
Toen de heren de broodnodige energie uit blik hadden opgedaan vervolgden ze hun weg en ging de volgende hit met hun mee. Dat ik niet de enige persoon met een getergd begrip was bleek wel uit de nee schuddende dames en heren op straat waar de jongens langs fietsten.
Ik weet best dat ik in dit geval de “ouwe lul” was……en daar was ik ook heel blij mee!
Bedrijf de liefde met uw geliefde en laat de dieren verder met rust wat u ook tussen de 286000 beats per minuut door hoort!
Veel begrip en muziekplezier!
Weest wel juh…die Sneeker!